'Een makelaar is iemand die huizen verkoopt'

Alle Pieten zaten om de tafel in de grote keuken. Ze aten stamppot andijvie. Bak-Piet kan heel lekkere stamppotten maken. Stamppot andijvie vond Sinterklaas heel, heel lekker. Maar Sinterklaas was nergens te bekennen. Zijn bord met stamppot was nog helemaal vol en zijn stoel was leeg.

Als je goed luisterde hoorde je Sinterklaas praten in zijn werkkamer. Hij had iemand aan de telefoon. De Pieten waren doodstil en ze probeerden het telefoongesprek te begrijpen. Sinterklaas zei zo af en toe: 'ja, ja. O ja, ja, ja, ja, ja.' En dan zei hij weer: 'Nee, nee, nee, nee, nee. Ja, nee, nee, ja-ja.' Nou, daar werden de Pieten ook niet wijzer van.
'Wie is er nou precies aan de telefoon?' vroeg Ongerust-Piet. Ongerust-Piet wilde altijd alles weten, voor het geval hij zich ergens ongerust over moest maken.
'Mijnheer Jelmer Balm is aan de telefoon,' zei Regel-Piet gewichtig. 'Die mijnheer is makelaar.'
Alle Pieten keken moeilijk, behalve Bak-Piet. 'Een makelaar is iemand die huizen verkoopt,' zei hij. 'Dat weet ik, want mijn broer…'
'Ja, ja, je hebt al eens verteld dat je broer een huis heeft gekocht,' zei Regel-Piet.
De onderlip van Bak-Piet begon te trillen. Ongerust-Piet zag het.
'Niet huilen, Bak-Piet,' zei Ongerust-Piet. 'Regel-Piet zei het een beetje onaardig, maar hij bedoelde het vast niet zo.'
Regel-Piet keek heel verbaasd. 'Ik onaardig? Ik ben nooit onaardig.'
'We gaan geen ruzie maken, hoor,' waarschuwde Ongerust-Piet. 'Ruzie is niet leuk en jullie weten dat ik helemaal niet van ruzie hou. Hè bah, nou ben ik weer helemaal ongerust dat er ruzie komt. En ik was al zo ongerust over die mijnheer Kalm.'
'Balm,' zei Regel-Piet.
'Ja, dat zeg ik, Kalm.'

Daar kwam Sinterklaas weer binnen. Hij ging aan de keukentafel zitten. Zijn bord andijviestamppot was helemaal koud geworden. Bak-Piet pakte snel een schoon bord en schepte wat warme stamppot uit de pan. Hij zette het voor Sinterklaas neer die lekker begon te eten. De Pieten waren heel nieuwsgierig naar het telefoongesprek, maar Sinterklaas zei niets.
Ongerust-Piet hield het niet meer. 'Sinterklaas, wat zei mijnheer Kalm?'
'Balm,' zei Regel-Piet.
Eindelijk legde Sinterklaas zijn mes en vork neer. Hij veegde zijn mond af met zijn servet en keek de Pieten glimlachend aan. 'Ik had zojuist mijnheer Balm aan de telefoon. Hij is makelaar in Dubbeldam.'
Bak-Piet had helemaal geen trillende onderlip meer. Hij lachte en wipte op zijn stoel. 'Gaan we een huis kopen in Dubbeldam, Sinterklaas? Gaan we verhuizen van Spanje naar Dubbeldam? Gaan we dan voor altijd in Dubbeldam wonen? Ik weet dat een makelaar iemand is die huizen verkoopt. Mijn broer…'
Sinterklaas zei: 'Nee, we gaan geen huis kopen in Dubbeldam, maar de makelaar had wel een goed idee. Hij kent iemand die misschien wel een caravan aan ons wil uitlenen.'
De Pieten begonnen nu allemaal door elkaar vragen te stellen. 'Caravan, caravan? Wat is een caravan?'
'Een caravan is een klein huisje op wielen,' legde Sinterklaas uit. 'Je kunt het kleine huisje overal mee naartoe nemen en neerzetten, bijvoorbeeld als je gaat kamperen.'
'Hoera, we gaan in een caravan,' riepen de Pieten en ze stonden op en sprongen om de eettafel heen.
'Rustig aan, Pieten,' zei Sinterklaas. 'Ik heb nog geen ja gezegd tegen mijnheer Balm. Ik wil eerst met eigen ogen zien hoe zo'n caravan er van binnen uitziet. Morgen gaan we naar een caravanwinkel in Madrid om eens een paar caravans te bekijken. En daarna zal ik naar Dubbeldam bellen en mijnheer Balm vertellen of we in Dubbeldam in zo'n caravan gaan logeren of niet.'
'Een caravan zo wit als mijn gebit, een caravan is waar ik het liefst in zit,' zong Rijm-Piet en hij begon de lege borden in elkaar te stapelen.
Bak-Piet pakte de schaal met griesmeelpudding en goot er extra veel bessensap overheen. Het was ineens een feestdag geworden.

Morgen deel 8